Belgische ondernemingen worden geconfronteerd met hoge energiekosten. UNIZO vroeg, naar analogie met de loonnorm, een energienorm die moet voorkomen dat de energiefactuur in België sneller zou stijgen dan in onze buurlanden. Deze norm is nodig om de competitiviteit te vrijwaren. Sinds januari 2014 ijvert UNIZO al voor de invoering van deze norm. Eind 2021 werd de energienorm gerealiseerd door een hervorming van de energiefactuur. Vanaf 1 januari 2022 werden vijf verschillende federale heffingen samengevoegd tot één bijzondere accijns. De hervorming is bedoeld om de energienorm te realiseren via deze regelknop en op termijn een groene taxshift te kunnen realiseren. De energienorm wordt gerealiseerd door de accijns te bevriezen op het niveau van 2021. Dit is vooral voor kmo’s van belang. UNIZO vraagt echter periodieke monitoring en evaluatie van de energieprijzen en de evolutie ervan in de buurlanden. Als de energieprijzen van onze kmo’s hoger zijn dan die in buurlanden, moet de overheid volgens UNIZO ingrijpen via deze regelknop.

UNIZO pleitte ook herhaaldelijk om de voorgenomen extra heffing op aardgast voor Vlaamse bedrijven niet in te voeren. UNIZO argumenteerde dat de timing bijzonder slecht was omdat de aardgasprijzen al erg hoog waren, de bijkomende heffing elke niet-residentiële aardgasgebruikers zou treffen en die professionele gebruikers hun aansluiting broodnodig hebben. De Vlaamse regering had uiteindelijk oor voor de argumenten van UNIZO en schrapte het punt uit de agenda. UNIZO zal zich blijven verzetten tegen een zogenaamde taxshift als dat voordeel grotendeels naar gezinnen gaat en slechts voor een minderheid naar kleine bedrijven.