“Hoe steviger de basis, hoe meer ruimte er is voor groei”
Tien jaar geleden begonnen Inge en Benny hun droom in Diest: een kinderopvang met een sterk pedagogisch kompas. Vandaag is Tingelinge een vaste waarde in de regio. Niet door ‘meer van hetzelfde’ te bieden, maar door voluit een eigen pad te volgen. Dat ging gepaard met de nodige groeipijnen. Intern botsten ze op een herkenbare uitdaging voor veel ondernemers: stroef lopende communicatie. Het UNIZO-traject ‘Elk Talent Aan Boord’ bood een frisse blik op de werking en handvaten voor een hernieuwde teamdynamiek.
Hoe is Tingelinge ontstaan?
Inge: “Ik had al ervaring als onthaalmoeder en werkte later in een grotere crèche. Daar had ik het gevoel dat mijn eigenheid en visie weinig plek kregen. De aanpak was strak en gestandaardiseerd, terwijl ik kinderopvang zie als iets dat vertrekt vanuit oprechte aandacht en verbondenheid met het kind. Samen met mijn partner Benny hebben we dan beslist om zelf een kinderopvangverblijf op te starten, vanuit onze eigen kijk op wat kinderen nodig hebben.”
Benny: “We vertrokken vanuit ons buikgevoel. We wisten vooral wat we niét wilden: een plek die kinderen reduceert tot een planning of een dagstructuur. Voor ons is kinderopvang méér dan een oplossing voor werkende ouders. We geloven dat elk kind van bij de start een unieke persoonlijkheid heeft – vol talenten, voorkeuren en een natuurlijke drang om te ontdekken. We proberen daarom een omgeving voor kinderen te creëren die uitnodigt om te experimenteren, te verwonderen en zelf richting te geven aan hun spel.”
Inge: “We willen dat ouders Tingelinge zien als een plek waar hun kind helemaal zichzelf mag zijn. Waar experimenteren wordt aangemoedigd, waar fouten maken erbij hoort, en waar je niet moet passen in een vast plaatje."
Liep die aanpak meteen van een leien dakje?
Benny: "Absoluut niet. In de beginjaren zaten we soms maar op 60% van onze capaciteit, terwijl andere crèches wachtlijsten hadden. Toch zijn we blijven geloven in ons verhaal. We wisten waarom we dit deden.”
Inge: “Wat achter de schermen speelde, was eigenlijk lastiger. De communicatie binnen het team liep stroef. We dachten dat onze verwachtingen duidelijk waren, maar dat was niet zo. Het gevolg? Frustraties, misverstanden, verloop. We waren constant brandjes aan het blussen.”
Wanneer kwam UNIZO in beeld?
Benny: “Tijdens een gesprek met iemand van UNIZO vertelden we over onze uitdagingen. Zo kwamen we bij het traject ‘Elk Talent Aan Boord’. Dat bleek precies wat we nodig hadden: een frisse blik op onze werking en teamdynamiek.”
Inge: “Het was verrassend concreet. Geen vage theorieën, maar gerichte workshops –voor ons als zaakvoerders én voor het team. Hoe geef je heldere instructies zonder hard over te komen? Hoe bouw je vertrouwen zonder alles zelf te willen doen? Het traject gaf ons taal én handvaten.”
Je moet het wiel niet altijd zelf willen uitvinden. Soms heb je gewoon iemand nodig die met je meekijkt en -denkt. Dat begint met durven toegeven dat het anders kan.
Wat is er sindsdien veranderd?
Inge: “We durven nu veel meer loslaten. We nemen niet alles meer zelf op en verdelen bewuster verantwoordelijkheden. Medewerkers nemen initiatief, spreken elkaar aan en weten wat er van hen verwacht wordt. Dat zorgt voor rust, bij iedereen."
Benny: "De impact is groot. Waar we vroeger vier à vijf mensen per jaar zagen vertrekken, zijn dat er nu nog twee. Ouders merken dat ook. Ze zien vertrouwde gezichten en voelen dat het team op elkaar is afgestemd. Dat straalt af op de kinderen.”
Zou je het traject aanraden aan andere ondernemers?
Inge: “Zonder twijfel. Je moet niet wachten tot het misloopt. Wij zaten vast in patronen waar we zelf niet meer uit raakten. Dankzij UNIZO kwam er opnieuw beweging.”
Wat zijn jullie plannen voor de toekomst?
Inge: “De communicatiestructuur die we samen met UNIZO hebben opgezet, werkt. Die willen we verder uitrollen. Niet alleen intern, maar ook in de manier waarop we met ouders en externe partners omgaan. Hoe steviger die basis, hoe meer ruimte er is voor groei.”
Benny: "We merken dat anderen benieuwd zijn naar onze aanpak. Misschien kunnen we ooit een soort mentorship opzetten. Niet om de grootste te worden, wel om mee te bouwen aan betere kinderopvang in Vlaanderen."
