Razend word ik ervan. Pisnijdig. “Schuldig verzuim” durf ik het te noemen. “De komende vijf tot tien winters zal het moeilijk zijn”, zei De Croo. Tegelijkertijd zegt hij dat we dit toch aankunnen. De inflatie staat op een ongekende hoogte. De automatische indexering zorgt ervoor dat in januari 2023 werknemers een indexatie van 9,5% krijgen. Los van de discussie over “onbetaalbaarheid van arbeid” een cruciale actie om de koopkracht van het gemiddelde gezin in Vlaanderen te beschermen. En die koopkracht hebben we nodig.

Tegelijkertijd zien we tarieven van gas letterlijk maal 10 gaan. Een bakkerij-zaak die €400 per maand aan gas betaalde, dient nu €4.000 te betalen. Een snelle rekening. Een gemiddeld brood is €3. Stel dat je maximaal 30% marge hebt, is dat €1. Dat betekent dat je letterlijk per maand 3600 broden meer moet verkopen, om gelijk te blijven. Ik zie geen enkele zaak 3600 extra verkopen/klanten realiseren per maand, structureel voor een jaar. Het gevolg: we verarmen structureel ons eigen land.

Waarom erodeert het draagvlak voor deze regering? Simpel. De sociale rechtvaardigheid is weg. Doodleuk staat een paar dagen geleden in de krant dat Noorwegen € 160 miljard overwinst draait door verkoop van gas. De gecombineerde recordwinsten van Shell, BP, Exxon Mobil, TotalEnergies, zijn €56.000.000.000 het afgelopen kwartaal. Op drie maanden. En wat gebeurt er met die waanzinnige bedragen? Niets. De winsten worden uitgekeerd aan beleggers. Mega winsten, en niet ten voordele van de maatschappij, ons land, onze omgeving, of onze eigen economie. Het failliet van het huidige systeem is wel duidelijk. Voor wie niet kijken wil, zet je oogkleppen af.

Geen water meer uit de kraan

Afgelopen weken ervaarden we ongeziene temperaturen. De helft van de rivieren in Europa staan letterlijk droog. Gisteren berichtte het Jeugdjournaal in Nederland dat er in 100 gemeentes in Frankrijk geen water meer uit de kraan komt. Ik denk niet dat iemand in België zich dat überhaupt kan voorstellen. De huidige energiecrisis voor de consument en een gemiddeld bedrijf financiert letterlijk de verandering van onze eigen leefomgeving, ten koste van iedereen. Ook wordt er hoog van de toren geblazen dat alle oliegiganten investeren in “duurzame oplossingen”. Shell investeert 12% van zijn totale investeringen in 2022 in hernieuwbare energie. Correctie: Shell investeert 88% van al haar kapitaal (€22.000.000.000) in olie. Waanzin! Wat doet de regering om onze koopkracht te beschermen? De verlaging van 21% naar 6% BTW op residentiële energiecontracten, een begin! Maar is dat dé oplossing? Als je springt van €400 energiekosten naar €4.000 is dat een snel doordrenkt lapje voor het bloeden.

"Een regering is er om het land te dienen. Jij, ik, en de ondernemer achter de hoek."

Wat zijn de andere maatregelen? Wanneer bedenkt de overheid creatieve oplossingen? Wanneer durven we structureel bedrijven in vraag te stellen die de natuur verpesten, onze economie verarmen,  en ons eigen unieke KMO-land met 100-en faillissementen opzadelen?

Stop de subsidiëring van fossiele brandstoffen. We subsidiëren €300 per inwoner in fossiele brandstoffen, of €3,5 miljard euro. De investeringen in duurzame energie, zoals onder andere zonnepanelen of windenergie, is de helft. Maar de subsidies in zonnepanelen en windenergie waren zogezegd het probleem.

Hete hangijzers

We hebben een regering die niét investeert in de bescherming van onze leefomgeving, economie en koopkracht. Dat – mensen – is schuldig verzuim. Een regering is er om het land te dienen. Jij, ik, en de ondernemer achter de hoek. Niet het belang van blinde multinationals die hun winst uitkeren aan een hand vol mensen. En het finale argument dat dan komt: “belasten gaat niet, want dan gaan ze weg.” We verdienen ook geen geld aan de fossiele industrie in dit land. Dus wat verandert er dan eigenlijk? Waar zijn we dan zo bang voor? Een overheid die durft doorpakken, de hete hangijzers durft aan te pakken, die durft te zeggen waar het op staat. “Mensen, we hebben het verpest”. Dit gaan we doen om het op te lossen….