Werft u morgen zonder verpinken iemand met een andere huidskleur of afkomst aan? U gaat wellicht ‘ja’ antwoorden als die persoon het juiste profiel heeft en als beste uit de selectie komt. We gaan de vraag wat confronterender maken. Werft u morgen zonder aarzelen diezelfde persoon aan voor een buitendienstfunctie waarbij klanten aan huis bezocht worden? Wij mogen hopen dat het antwoord ja blijft. Maar de ongemakkelijke waarheid is dat in Vlaanderen het antwoord in dat geval vaak in ‘nee’ verandert.
 
We stellen de vraag niet toevallig. Vorige week vertrouwde een bevriend ondernemer me toe dat hij in die situatie effectief getwijfeld had en daardoor zijn uitstekende kandidaat had laten schieten. De ondernemer had er behoorlijk spijt van. Zelf had hij niet het minste probleem met de huidskleur van zijn kandidaat. Integendeel. Maar hij had schrik dat sommige van zijn klanten dat misschien wel zouden hebben. Maakt dat van deze ondernemer een racist? Nee, helemaal niet. Het probleem zit eerder bij (sommige) klanten. Maar het werkt intussen wel discriminerend en is nefast. Omdat het goede kandidaten met de juiste competenties maar een andere afkomst of kleur veel kansen ontzegt. Is dat anno 2022 nog aanvaardbaar, zelfs ter wille van klanten?
 
Vorige week kopte een krant dat 4 op 10 niet-Europeanen niet aan het werk is. Daar zijn meerdere oorzaken voor. Niet zelden een gebrek aan competenties, de kennis van de taal… of ja, zelfs goesting. Maar zolang er getwijfeld wordt over diegenen die wel competenties, kennis van onze taal en goesting hebben, is het ongeoorloofd om met de vinger te wijzen.
 
Dat het ook anders kan, bewijzen steeds meer ondernemers. Zoals Tim Boury, de nieuwe 3-sterrenchef die ons land sinds vorige week rijker is. Zijn ploeg is bontgekleurd en van diverse afkomst. Hij verdient wat ons betreft niet alleen drie sterren voor zijn eten.
 
Bart Lodewyckx
Gedelegeerd bestuurder UNIZO Limburg

reageer