Bekijk hier het interview op BRUZZ

De Stad Brussel en de gemeente Ukkel komen niet tot een vergelijk over de mobiliteit in en rond het Ter Kamerenbos.

De kwestie gaat vooral over het toelaten van de auto in een (groot) deel van het Ter Kamerenbos. Voor de Stad Brussel kwam de coronacrisis als een geschenk om het Ter Kamerenbos terug te geven aan de fietsers en de voetgangers. Een goede keuze voor de warme zomer. Ukkel daarentegen zag zijn toegangswegen en woon- en handelswijken dichtslibben als de auto voortaan niet meer door het Ter Kamerenbos kon rijden.

Voor de Stad Brussel zijn de wegen door het Ter Kamerenbos sluipwegen voor de pendelaars. Die komen langs de Lorrainedreef om de dichtgeslibte Waterloosesteenweg te mijden. Of ze rijden Brussel binnen via Groenendaal en Watermaal-Bosvoorde. Het slecht aangelegd kruispunt aan de F. Rooseveltlaan en de Terhulpsesteenweg leidt tot lange wachttijden als het Ter Kamerenbos geen alternatief meer is.

Eigenlijk is het onbegrijpelijk dat er geen akkoord kan gemaakt worden. Het Ter Kamerenbos biedt namelijk ruimte voor iedereen. Ruimte op vlak van tijd en plaats om de verschillende weggebruikers te bedienen, zonder dat ze elkaar in de weg lopen of tegenkomen, laat staan hinderen. 

Er is ruimte in het Ter Kamerenbos op vlak van tijd : fietsers en voetgangers zijn er in grotere getale in de vakanties en het weekend. Auto’s zijn er dan veel minder. Dat biedt toch mogelijkheden om het gebruik van het Ter Kamerenbos te verdelen ? 

Er zijn in het park naast asfaltwegen ook grintwegen en fietspaden. De wens om voor voetgangers en fietsers een ‘zuidelijk autovrije lus’ te maken, moet dus niet persé langs de asfaltbanen lopen? Ook dat biedt mogelijkheden. 

Bovendien is er tijd om de alternatieven uit te werken : een belangrijke bottleneck voor het autoverkeer rond het Ter Kamerenbos is het kruispunt van de F. Rooseveltlaan en de Terhulpsesteenweg. Het kan toch geen probleem zijn om deze heraanleg eerst door te voeren, alvorens het autoverkeer langs de andere wegen onmogelijk te maken. Goede planning, waarbij eerst de alternatieven worden gerealiseerd, alvorens andere maatregelen door te voeren, is iets waar iedereen blij kan van worden.

En er is ook ruimte voor alternatieven : het autoverkeer betreft voornamelijk pendelaars. Die komen niet van Ukkel of de onmiddellijke omgeving maar nemen de Lorrainedreef hogerop aan de Sint-Hubertusdreef, om de Waterloosesteenweg te mijden. Of ze verlaten de Ring in Groenendaal. Alternatieven voor het verkeer in het Ter Kamerenbos kunnen dus ook daar al worden gerealiseerd. Alleen zijn we dan wel (bijna) in het Vlaams Gewest….Dat zou een argument kunnen zijn om het gemeentelijk niveau te overstijgen en het Ter Kamerenbos op gewestniveau te beheren. 

Kortom, met zoveel tijd en ruimte om te onderhandelen en een evenwicht te vinden waarmee alle weggebruikers nu en later verder kunnen, moet het toch mogelijk zijn om een akkoord te maken.  Er zijn andere zones, wijken en lanen in Brussel die veel minder mogelijkheden bieden om alle weggebruikers te bedienen. Het afwegen van het belang van de ene leidt daar veel meer tot conflicten met de belangen van de andere. Dat is niet zo in het Ter Kamerenbos. Als de beleidsmakers, ondanks zoveel speel-en onderhandelingsruimte, daar niet tot een vergelijk kunnen komen, dan ziet het er niet goed uit voor de multimodale bereikbaarheid van Brussel.