Habemus appelen en peren




Van 1 mei tot Rerum Novarum staan de zenuwen altijd wat strakker gespannen. De pijlen die het vakbondsfront dan traditioneel afschiet naar de verschillende regeringen zijn ondertussen cultureel erfgoed. Deze keer waren de invoering van de meerwaardebelasting, de pensioenen en de koopkracht de evergreens van dienst die de parade moesten opluisteren om Arizona onder druk te zetten.
Maar er werd ook een nieuwe plaat opgelegd deze keer. Zo waren het godbetert de zelfstandigen die in aanloop naar 1 mei door de OESO in het vizier werden genomen als zijnde de parasieten van de sociale zekerheid. Que?! Na een decennialange UNIZO-strijd om gelijke pensioenrechten af te dwingen en een historisch akkoord hierover in 2021, wil men de sociale bijdragen van de zelfstandigen nu laten stijgen om de sociale zekerheidstekorten te helpen dempen. Het klopt dat de zelfstandigenpensioenen langzaamaan verbeteren, en dat is maar terecht. Het gemiddeld pensioen bedroeg in 2023 immers 1.873 euro tegenover slechts 1.222 euro voor zelfstandigen.
Het grote probleem echter zit niet zozeer in het stelsel van de zelfstandigen, maar meer bij werknemers en al zeker bij ambtenaren. Zo gaan 34% van de pot aan pensioenuitgaven naar ambtenarenpensioenen, tegenover slechts 8% voor de zelfstandigen. Weet ook dat werknemers gemiddeld een derde van hun pensioen opbouwen in periodes zonder arbeid of bijdrages. Bij zelfstandigen is dat amper 4%. Laat ons hopen dat de OESO niemand op wilde ideeën brengt om tijdens een of ander begrotingsconclaaf terug te grijpen naar dit soort recepten of de witte rook verandert al snel in een zwart wolkendek.