De Onafhankelijke Ziekenfondsen kijken naar de werkgevers om meer inspanningen te doen om het stijgend aantal langdurig zieken aan te pakken. Volgens hen betalen ondernemers nu ‘bijna niets’ in de kosten van langdurig zieken. UNIZO reageert fel op deze onterechte vingerwijzing. 
“Het pleidooi om ondernemers méér dan een maand gewaarborgd loon te laten betalen bij afwezigheid door ziekte tart alle verbeelding. Wie durft er nog mensen aan te werven? Het moet gedaan zijn met steeds maar te veronderstellen dat zelfstandige ondernemers de melkkoe van de samenleving zijn. De stijgende groep langdurig zieken weer aan het werk krijgen is een gedeelde verantwoordelijkheid van vele actoren. De sleutel ligt in een snelle activatie op maat, niet in het beboeten van werkgevers”,  reageert UNIZO-topman Danny Van Assche

Volgens berekeningen van het Federaal Planbureau stevenen we tegen 2035 af op 600.000 langdurig zieken. Vandaag zijn er al een half miljoen langdurig zieken in ons land. Die stijgende groep vormt een groot probleem en hen massaal weer aan het werk krijgen is een van dé grote uitdagingen. UNIZO is er niet mee opgezet dat de Onafhankelijke Ziekenfondsen het grote deel van de verantwoordelijkheid bij de werkgevers leggen. Daarbij verwijst men nogal ongenuanceerd naar voorbeelden uit het buitenland, waarbij maar één element van de ziekteregeling uitgelicht wordt. In de buurlanden zijn minder langdurig zieken omdat de re-integratietrajecten veel minder vrijblijvend zijn en vlugger worden opgestart. 

Bovendien hebben de ziekenfondsen ook een belangrijke rol te spelen in het re-integratieproces. Denk aan de artsen die de doorlooptijd van de dossiers kunnen versnellen en de terug-naar-werkcoördinatoren die mensen richting arbeidsmarkt moeten adviseren. 

Inzetten op activatie 

Danny Van Assche: “We hebben hier te maken met een vicieuze cirkel: als meer mensen uitvallen of gebruik maken van één van de verlofstelsels stijgt de druk op de resterende werknemers en de werkgever. Om die cirkel te doorbreken moeten meer mensen (terug) aan het werk. De oplossing is om hen te activeren, en niet het beboeten van ondernemers. De Vlaamse sociale partners hebben hierover reeds een akkoord afgesloten waarin een aantal maatregelen zijn afgesproken zoals het versterken van de werkbaarheidscheques en de invoering van een retentiepremie. Ook op federaal niveau zijn stappen gezet, het is nu van belang dat deze maatregelen goed in elkaar passen zodat ze complementair zijn." 

Mentaliteitswijziging 

Het  bewaken van goede work-life balance is ook een opdracht voor elke werknemer. Naast mogelijke druk op het werk kan die ook vanuit de privésituatie komen. Ook bij de ondernemers stijgt trouwens de werkdruk en zien we langdurige ziekte toenemen. Dan nog eens pleiten om hen méér dan een maand gewaarborgd loon te laten betalen, is van de pot gerukt. Ondernemers zijn geen melkkoeien. 

Volgens UNIZO is er nood aan een algemene mentaliteitswijziging. “In plaats van te focussen op wat mensen nog wel kunnen, blijft men veel te snel en ook te lang thuis", zegt Danny Van Assche. "De grootste kans op een succesvolle re-integratie is er bij een ‘opstart’ binnen de drie maanden. Voor een deel van de langdurig zieken zal deels of aangepast gaan werken ook helpen om te genezen. Het stapsgewijs opnieuw kunnen gaan werken helpt de werknemer niet alleen om de werkhervatting op een realistische manier aan te pakken, maar helpt ook de eventuele financiële kopzorgen weg te werken en de kans op herval te verkleinen."