Een oplossing in het stikstofdebat, extra plaatsen en kwaliteit voor de kinderopvang, vooruitgang in het Beleidsplan Ruimte Vlaanderen en een versnelling van de vergunningsverlening, meer arbeidsinstroom uit Wallonië door betere afspraken tussen de arbeidsbemiddelaars, een plan om 60 plussers aan het werk te houden en geen gemorrel aan de RSZ kortingen voor oude werknemers. Dat zijn de belangrijkste eisen die ondernemersorganisatie UNIZO op de tafel van de Vlaamse regering legt voor het laatste jaar van deze legislatuur. 

Maandag legt Minister-President Jambon in het Vlaams Parlement de traditionele Septemberverklaring af. Hierin legt de Vlaamse regering vast welke prioriteiten ze de volgende negen maanden, in aanloop naar de verkiezingen van juni 2024, nog wil aanpakken. UNIZO schuift een aantal werven naar voor die prioriteit zijn voor de Vlaamse ondernemers. 

“We verwachten dat de Vlaamse regering de volgende maanden nog met een aantal oplossingen komt.  Het is een verkiezingsjaar en de politieke zenuwen staan gespannen, maar net dan moeten onze politici tonen dat ze goede bestuurders zijn", zegt UNIZO-topman Danny Van Assche.
 

Prioriteit voor arbeidsmarkt 

Willen we openstaande vacatures ingevuld krijgen, dan is er meer kwalitatieve, betaalbare én flexibele kinderopvang nodig. Daarbij gaat het niet alleen over de plaatsen, maar ook over het vinden van voldoende personeel. Alle voorstellen om ook werkgevers te betrekken om meer plaatsen te creëren zijn interessant, maar dit is niet voldoende om het basisprobleem op te lossen. Ook de klassieke kinderopvang moet meer ondersteuning krijgen.
"Door de krapte op de arbeidsmarkt is het al moeilijk om het huidig aantal plaatsen kwalitatief te garanderen", zegt Danny Van Assche. "De sector ziet veel werkkrachten vertrekken naar andere sectoren, er zijn dus acties nodig om werken in de sector aantrekkelijker te maken en meer erkenning te geven. Basis is dat er méér kwaliteitsvolle plaatsen nodig zijn, ook ’s avonds en in het weekend.
 

De middelen hiervoor kunnen in de huidige economische realiteit niet bij arbeidsmarktmaatregelen gezocht worden. Uit een ruime bevraging die UNIZO dit voorjaar voerde bij 1200 ondernemers blijkt duidelijk dat het vinden én behouden van personeel één van de belangrijkste zorgen is voor de kmo’s.

"We zijn dan ook bezorgd over de voorstellen die circuleren om de bestaande lastenverlagingen voor specifieke doelgroepen in Vlaanderen te gebruiken om kinderopvang of andere beleidsinitiatieven te financieren" zegt Danny Van Assche. "We herinneren er de Vlaamse regering aan dat ze de afgelopen periode al meerdere malen gezorgd heeft voor een lastenverhogen bij werkgevers door te besparen op de Vlaamse RSZ-kortingen. Zo werd onder meer de jobbonus voor werknemers gefinancierd door besparingen op RSZ-kortingen in het begin van deze legislatuur.  Bovendien gaat het over RSZ-kortingen voor oudere werknemers, waar we de werkzaamheidsgraad net substantieel moeten verhogen."

UNIZO verwacht van de Vlaamse overheid dat ze verder investeert in initiatieven die het invullen van vacatures vooruithelpt, zoals het samenwerkingsakkoord tussen VDAB en Forem om meer Walen aan het werk te krijgen in Vlaanderen. Een belangrijk deel van de oplossing om Vlaamse vacatures ingevuld te krijgen zit in arbeidsmobiliteit. Op 5 jaar tijd werken een kwart meer Brusselaars in Vlaams-Brabant. Laat dat een voorbeeld zijn voor de vele Waalse werkzoekenden die de vacatures in Vlaanderen mee kunnen invullen.  

Ook verwacht UNIZO nog initiateven om meer 60-plussers aan het werk te krijgen, ongeacht het gaat over werklozen of SWT’ers. Het beknibbelen op de RSZ-kortingen voor deze doelgroep zou dan ook idioot zijn. UNIZO wijst daarnaast ook op de nood aan het versterken van de competenties met een hogere opleidingssteun, de re-integratie van langdurig zieken, focus op werkbaar werk en een versterkte jobmobiliteit.
 

Ruimte en milieu

Op vlak van milieu en ruimtelijke ordening ligt er nog veel werk op de plank. Na lang wachten zijn er nog steeds geen beleidskaders gekoppeld aan de strategische visie van het Beleidsplan Ruimte Vlaanderen, waardoor er nog steeds geen juridische basis is voor verdere uitwerking op provinciaal en gemeentelijk niveau.  Een beleidskader ‘Economische ontwikkeling’ is hierbij prioritair. Ook voor onze mobiliteit is er nood aan stevige fundamenten waarop we de komende jaren kunnen voortbouwen.

De versnelling van de vergunningverlening met het nieuwe Omgevingsbesluit moet dringend concreet worden. Daarnaast wachten we nog op het Beleidsplan Detailhandel Vlaanderen en het langverwachte decreet rond bestemmingsneutraliteit. 

Tenslotte dient de stikstofknoop ontward te worden. Dat kan door met gezond verstand rond de tafel te zitten en de vragen en bezorgdheden van natuur, industrie, kmo’s en landbouw te verzoenen. De eigen ego’s dienen daarbij aan de kant te worden gezet.