Vanaf het boekjaar dat aanvangt op 1 januari 2025 moeten grote bedrijven zich houden aan de nieuwe CSRD (=  duurzaamheids)rapportering. Hierover bestaat een Europese Richtlijn, die nog deze legislatuur moet worden omgezet naar Belgische regelgeving. De regering slaagt er niet om hierover een akkoord te bereiken, onder meer omdat de PS er ook de zorgplicht aan koppelt. Die 'due diligence' is te vinden in een ander voorstel tot Richtlijn van de Europese Commissie, waar zelfs op EU-niveau nog géén consensus over is. UNIZO hekelt deze vorm van koehandel waarvan de ondernemer de dupe is. 

Het actieplan van de Europese Green Deal omvat de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD), een verplichting voor grote bedrijven om over duurzaamheid te rapporteren, als een van de pijlers van ESG (Environmental, Social en Governance). Deze Europese regelgeving moet nog worden omgezet in Belgische wetgeving. Via diverse adviesorganen heeft UNIZO haar bezorgdheid geuit over de gevolgen voor de kmo’s.  Niet-beursgenoteerde kmo’s vallen niet onder de rapporteringsverplichting, maar worden hier als deel van de keten wel vaak in betrokken. Grote spelers vragen om duurzaamheidsinformatie aan te leveren voor hun eigen rapporteringen. 

UNIZO vraagt snel juridische duidelijkheid over het Belgisch kader. “Het is niet uitgesloten dat grote spelers bijkomend eisen dat de kmo een kwaliteitslabel op die informatie kan voorleggen. Er bestaat binnen de Regering discussie over welke spelers en onder welke kwaliteitsvoorwaarden deze een dergelijk label kunnen uitreiken. Dermagne wil een monopolie toekennen aan bedrijfsrevisoren.  UNIZO vraagt om de markt hier volop te laten spelen en ook andere spelers zoals accountants te betrekken. Dit is bijkomende administratieve rompslomp die met een kost komt, die moet absoluut beperkt blijven”, zegt topman Danny Van Assche. 

Uit een recente bevraging van UNIZO bij meer dan 1200 ondernemers komt administratieve rompslomp als een van één van de meest prangende problemen naar voor.  UNIZO stelt daarom voor dat er bij elke euro extra administratieve last, er voor minstens drie euro last moet verdwijnen. "We vragen ons dus af welke administratieve regels er geschrapt worden als deze nieuwe wordt ingevoerd", duidt Danny Van Assche.

Ook ITAA, het Instituut van de Accountants en de Belastingadviseurs, trekt aan de alarmbel. “Duurzaamheid is een fundamenteel principe voor onze economie, samenleving en het milieu, maar brengt ook grote uitdagingen met zich mee. De invoering van de richtlijn zal ook een enorme impact hebben op niet-beursgenoteerde ondernemingen die deel uitmaken van de waardeketen van grote en beursgenoteerde ondernemingen. Een internationale impactanalyse geeft aan dat een niet-beursgenoteerde KMO € 1.300 aan invoeringskosten zal moeten dragen én een jaarlijkse terugkerende kost van ongeveer € 2.000 per grote onderneming waarvan de KMO leverancier is. Om deze kosten te beperken, is het essentieel dat het wetsontwerp ook de niet-beursgenoteerde KMO’s omkadert”, aldus Bart Van Coile, voorzitter van het ITAA, “Zo moeten KMO’s de mogelijkheid hebben om zich op contractuele basis ook door accountants, hun vertrouwde adviseur, te laten bijstaan.” 


Dossier zit vast op regeringsniveau

De federale regering moet hier nog deze legislatuur voor zorgen, maar het dossier zit strop. Onder meer omdat de PS er ook de zorgplicht of  ‘due dilligence’ aan wil koppelen. Dit betreft een andere door de Europese Commissie voorgestelde Richtlijn, de CDDD, waarover zelfs op Europees niveau nog discussie is.  Doel is om negatieve gevolgen op mensen(rechten) en natuur door activiteiten van bedrijven in kaart brengen en stoppen, om zo duurzaamheid in te bedden bij grote bedrijven en hun onderaannemingen.

Danny Van Assche: “Op Europees niveau is er nog geen consensus over hoe men dit zal aanpakken, maar minister Dermagne wil nu toch al toch al in het wilde weg de zorgplicht in België invoeren. Hiervoor wordt een ander belangrijk dossier geblokkeerd. Dit is weer een vorm van goldplating op de kap van kmo’s.” 

UNIZO verzet zich tegen die vlucht vooruit. Onze bedrijven kreunen nu al onder de administratieve lasten. Door sneller te willen schakelen dan Europa dreigen we ons te verliezen in een draaikolk van rapporteringen voor grote bedrijven, die op hun beurt leiden tot administratieve lasten en kosten voor de kmo-ondernemers.