Hoe een kmo vandaag personeel vindt

Het vinden van geschikt personeel voor kmo’s is een grote uitdaging. Hans, eigenaar van enkele succesvolle chocoladewinkels in België heeft ervaring met het werven van personeel en het creëren van een inclusieve werkomgeving waar diversiteit omarmd wordt. In dit interview deelt hij zijn inzichten en tips voor andere bedrijven en spreken we een van zijn medewerkers, Yuliia.

Hoe verloopt een sollicitatie bij jou?

Hans: “Het is voor mij erg belangrijk dat de nieuwe werknemer goed in het team past. We hebben een geweldig team dat aanvoelt als een grote familie. Tijdens het sollicitatieproces neem ik kandidaten mee naar het atelier om kennis te maken met het team. We laten kandidaten even meedraaien, zodat ze een idee krijgen van wat er van hen wordt verwacht. Het is geen standaard kantoorbaan, het vereist fysieke vaardigheden en inzicht, wat niet voor iedereen weggelegd is. Daarom voer ik een 'snuffelmoment' in voordat we het contract ondertekenen. Ik wil er zeker van zijn dat iedereen zich thuis voelt bij elkaar. Die chemie ontstaat heel spontaan en snel, of niet. Zelfs iemand die verlegen is, kan snel worden ingeschakeld als iedereen in het team die persoon op zijn of haar gemak stelt.”

Hoe is Yuliia in het bedrijf terechtgekomen?

Hans: “We organiseren opendeurdagen waarbij mensen een kijkje kunnen nemen in ons bedrijf. Hierdoor krijgen we vaak spontane sollicitaties. De opendeurdagen zijn interessant omdat mensen dan onze werkzaamheden zien en geïnspireerd raken door wat we doen. Soms prikkelt het hen en denken ze: "Dat zou ik ook graag willen doen." Op een van die opendeurdagen kwam een schooldirecteur langs, die ik nog kende uit mijn kindertijd. De directeur bracht Yuliia mee om te kijken.”

Yuliia: “Toen ik naar België kwam, ben ik gestart met werken in een serre. De taal was niet belangrijk, maar ik haalde geen voldoening uit de job. Ik ben een creatief persoon en dus zocht ik verder naar een andere job. Via Facebook zag ik de vacature van ’t Suykerbootje maar ik durfde niet solliciteren omdat ik weinig Nederlands kon. Tijdens de opendeurdagen heb ik kennisgemaakt met het bedrijf en mijn cv verstuurd. Na een testmoment in het atelier kreeg ik de job. Ik volg nu ’s avonds lessen Nederlands om zo snel mogelijk de taal te kennen.”

Hans: “Ze is nu ongeveer 8 of 9 maand in dienst en ze doet dat heel goed. We hebben haar opgeleid tot zelfstandige chocolatier.”

Hoe hebben jullie de taalbarrière aangepakt?

Hans: “Ik geloof dat hoe meer je de taal spreekt, hoe sneller je deze integreert in je leven. Op dit moment volgt Yuliia taallessen en bevindt ze zich op niveau 3. Ze spreekt nu Engels maar staat op het punt over te schakelen naar het Nederlands. Ik ben ervan overtuigd dat het leren van de taal op de werkvloer effectiever is dan alleen formele lessen, omdat op de werkvloer niemand perfect Nederlands spreekt. We passen ons tijdelijk aan haar situatie aan door Engels te praten, maar stilaan zullen we meer Nederlands spreken. Het is belangrijk dat we een gemeenschappelijke taal gebruiken om effectief te kunnen communiceren op de werkvloer. We maken gebruik van een app die in het Nederlands is, en Yuliia kan al lezen en schrijven. Het leren van Nederlands blijft een uitdaging, maar we moeten ons best doen om haar te ondersteunen, vooral omdat ze een oorlogsvluchteling is en niet vrijwillig voor deze situatie heeft gekozen.”

Hoe zorg je ervoor dat het werk leuk blijft voor jou en je teamleden, zowel op professioneel als persoonlijk gebied?

Hans: “Ik probeer zo veel mogelijk aandacht te besteden aan persoonlijke behoeften. Toen de vader van een medewerker bijvoorbeeld terminaal ziek werd, heb ik voorgesteld om eens samen te gaan wandelen om zijn hoofd leeg te maken. Ik ben me ervan bewust dat problemen in het privéleven van mensen soms acuut kunnen zijn en dat we als werkgever begripvol moeten zijn.”

Yuliia: “Dat klopt! Hans ondersteunt zijn medewerkers heel hard. Hij gaf zijn elektrische fiets aan mij, omdat hij wist dat ik van Puurs naar Dendermonde elke dag moet. Hij hielp ook bij het invullen van administratieve documenten in het Nederlands en toen ik problemen had met mijn maaltijdcheques ging hij mee met mij naar de winkel om het op te lossen.”

Hans: “Communicatie speelt daarom ook een cruciale rol in ons team. We praten openlijk over problemen en conflicten, en streven ernaar om ze op te lossen. Uiteraard worden er fouten gemaakt, maar we bespreken ze en werken eraan. Ook als we afscheid moeten nemen van teamleden, doen we dat op een positieve manier. We openen na de werkuren een grote fles Cava om hun tijd bij ons te vieren en blijven contact houden, omdat ze nog steeds ambassadeurs van ons bedrijf zijn.”

Hans, hoe zorg je dat jij als ondernemer blijft groeien?

Hans: “Ik investeer continu in mijn persoonlijke groei als ondernemer. Ik lees boeken, luister naar podcasts en blijf leren. Ik ben ook actief betrokken bij netwerkevents en ondersteun graag andere ondernemers. Voor mij is leren een levenslang proces en ik geloof dat het ons helpt om sterker te worden en uit elk probleem te groeien. Happy employee, happy boss! De sterkte van ondernemer kan je  afmeten aan de sterkte van werknemers. Ik zorg dat ik me omring met mensen die competent en autonoom kunnen werken. Ik hoef niet meer continu in de ateliers of winkels aanwezig te zijn.”

Yuliia, wat is jouw ervaring bij ’t Suykerbootje?

Yuliia: “Ik vind het leuk dat het werk altijd gevarieerd is. Ik voel dat ik hier een verschil kan maken en enorm mezelf aan het ontwikkelen ben. Dat geeft me enorm veel energie! Bij mijn sollicitatie had Hans meer belangstelling voor mijn kwaliteiten dan op mogelijke communicatieproblemen, dat gaf voor mij aan dat hij meer waarde hecht aan het potentieel en de vaardigheden van zijn medewerkers. We zijn hier ook een grote familie, waar elk zijn kwaliteiten goed benut worden.”

Hans: “Ik probeer ervoor te zorgen dat het werk leuk blijft door aandacht te besteden aan het welzijn van mijn teamleden, een positieve werkcultuur te creëren, open communicatie te stimuleren en mezelf voortdurend te blijven ontwikkelen als ondernemer.”

Heb jij tips voor bedrijven, Yuliia?

Yuliia: “Wees niet bang omwille van taal, geef iemand de kans om met een tijdelijk contract aan de slag te gaan en moedig aan om de taal op de werkvloer te leren. We zijn gevlucht naar een land waar we niks kennen en ik merk dat vele Oekraïners zelfs niet worden uitgenodigd voor een gesprek. Terwijl we vaak ook een diploma hebben en een goede job hadden.”