De vereiste beroepskennis voor gereglementeerde beroepen is afgeschaft! Wat betekent dat concreet?

De vestigingswet voor de gereglementeerde beroepen werd afgeschaft met ingang van 1 januari 2018, en voor de bouwsector sinds 1 januari 2019. Wat betekent dat concreet?

Over welke beroepen gaat het?

Voor een hele reeks beroepen was naast de basiskennis ook specifieke beroepskennis vereist om het beroep te mogen uitoefenen.

Meestal is dat via een opleiding en een bijhorend attest waarmee deze beroepskennis verworven en bewezen kan worden.

Die vereiste beroepskennis werd nu afgeschaft voor de volgende beroepen:

• beroepen in de bouwsector
• slager-groothandelaar,
• beenhouwer-spekslager
• droogkuiser-verver,
• restaurateur of traiteur-banketaannemer,
• brood- en banketbakker,
• kapper,
• schoonheidsspecialist,
• masseur,
• voetverzorging,
• opticien,
• dentaaltechnicus,
• begrafenisondernemer,
• Beroepsbekwaamheden met betrekking tot de uitoefening van zelfstandige activiteiten met betrekking tot fietsen en motorvoertuigen

Deze beroepen mogen dus voortaan uitgeoefend worden door iedereen, ook degenen die de beroepskennis hiervoor niet kunnen bewijzen!

Waarom wordt de vestigingswet eigenlijk afgeschaft?

Er zijn verschillende redenen:

1. Door Europese regelgeving, mag Vlaanderen niet langer dezelfde strenge voorwaarden opleggen aan EU-onderdanen wanneer die zich hier willen vestigen. De regels waren dus strenger voor Belgische onderdanen dan voor andere EU-onderdanen;

2. Europa heeft bovendien de aanval ingezet op vestigingswetgeving: recent deed de EU nog een voorstal met concrete vragen die elke overheid moet kunnen beantwoorden om een vestigingswetgeving te mogen behouden;

3. De vestigingswetgeving bepaalt enkel de startpositie, maar onder meer door de snelle evoluties binnen de betrokken beroepen, verzekert ze niet de kwaliteit op langere termijn;

Betekent dit nu dat er geen enkele controle meer is op de kwaliteit?

Dat is niet de bedoeling.

Het is de bedoeling om de nadruk te leggen op andere manieren om te verzekeren dat wie het beroep uitoefent, dat met een bepaalde kwaliteit doet. De Vlaamse overheid heeft de voorbije maanden met elke sector samengezeten om na te gaan op welke manier die kwaliteit het best kan worden verzekerd. De maatregelen die dat moeten garanderen, zullen dus van sector tot sector verschillen. Het kan gaan om controles door externen zoals FAVV, FAGG, kwaliteitslabels binnen sectoren, permanente opleiding, …

Wat vindt UNIZO hiervan?

Lees hier het persbericht van UNIZO over de beslissing.